Bir adındaki çok güzel bir hikaye
Bir aile yeni bir mahalleye taşınmıştır. Kadın mahalledeki yeni komşularıyla çay içip sohbet emektedir. Kadına komşuları ilginç bir soru sormuştur:
“Senin ve ailenin yaşantısını çok beğeniyoruz, hayranız. Kocanın, çocuklarının bir dediklerini iki etmiyorsun. Çok mutlusunuz. Bu mutluluğun sırrı nedir, açıklar mısın?”
Kadın hemen anlatmaya başlar; Kısa olarak anlatayım, kocamla düğünümüz bittikten sonra ikimizde atlarımıza bindik evin yolunu tuttuk. Ancak yolda benim atımın ayağı bir yere takıldı ve sendeledi.
Kocam hemen benim atıma; ‘BİR!’ dedi. Biraz daha ilerledik, biraz sonra benim atımın ayağı yine bir yere takıldı ve sendeledi. Kocam yine aynı şekilde; ‘İKİ!’ dedi. Neyse yine biraz daha ilerledik atlarla, ardından benim atım yine tökezledi kocam ise; ‘ÜÇ’ dedi ve belinden beylik tabancasını çıkartıp benim atımı alnından vurdu.
At orada kanlar içinde öldü. Ben şaşkınlığa uğrayıp, ne yapacağımı şaşırdım ve kocama sordum; “Yazık değil mi ata? Neden vurdun atı?”
Kocam ise bana dönüp; ‘BİR!’ dedi.
O gün bugündür kocamın bir dediğini iki etmem. 🙂
